Piątek trzynastego !

Dzisiaj piątek trzynastego.
Taki termin mamy wyliczony z pierwszego USG. Nic się nie dzieje, więc liczę na to, że jednak przechodzimy sobie również tą datę i poczekamy co najmniej do jutra :)

Wczoraj zaliczyłam kolejne KTG, tym razem w innym, moim zapasowym szpitalu. Szczerze, to mimo świetnych opinii na forach szpitala na Żelaznej, to faktem jest, że dostać się tam, to faktycznie graniczy z cudem. Niby jest napisane, że nie ma znaczenia, czy lekarzem prowadzącym jest akurat taki, który tam pracuje, i że leczenie się w przyszpitalnej przychodni nie daje gwarancji miejsca, ale prawda jest według mnie zupełnie inna. No bo jak to jest możliwe, że lekarka mówi mi, że powinnam leżeć na patologii, bo wielowodzie, bo po terminie, bo astma, ale potem mówi, że po pierwsze u nich nie ma miejsc, po drugie nie odsyła mnie i nie kontaktuje się z innym szpitalem, po trzecie na karcie  wypisu informuje, że niby jest wszystko ok i mam tylko następnego dnia stawić się na KTG. WTF pytam ???

Wczoraj postanowiłam pojechać na Karową, no i powiem szczerze - szpital nie jest tak piękny (przynajmniej w tej części, co miałam okazję być), jak Żelazna, ale moje oczekiwanie na KTG było krótsze o 2 godziny, 30 minut później miałam konsultację z lekarzem. Nie byłam przyjmowana na Izbie Przyjęć, tylko normalnie w przychodni w środku szpitala. Wszystko poszło o wiele sprawniej. Ogólnie, to na rejestracji i na samym badaniu pielęgniarki i lekarka byli zaskoczeni, że mnie odesłali z Żelaznej, skoro twierdzili, że powinnam być na patologii. No ale, zrobiliśmy zapis, nie było skurczy, maleństwo się rusza poprawnie. Dostałam też kartę, taką do historii KTG, no i teraz mam jechać jutro na kolejne, potem prawdopodobnie codziennie. Jeśli do 10 dni nic się nie będzie działo, to wywołają poród. Cieszę się w sumie. W końcu poczułam, że ktoś się mną zainteresował i w końcu odpowiednio pokierował.

A co u mnie poza tym?
Ogólnie to wysilam się fizycznie. Spaceruję, ćwiczę, wchodzę i schodzę po schodach. Ogólnie to chciałabym już być "po". Nie spodziewałam się, że przenoszę malucha, skoro wcześniej urodziłam jednego w terminie, a drugiego tydzień wcześniej. Boję się też, że Oleniek będzie duży, bo brzusio jest duży, a i tak mimo wszystko mam wrażenie, że maluszkowi brakuje tam miejsca. Wiktor, moje pierwsze dziecko, ważył 3350g, Damian, którego rodziłam tydzień przed terminem miał już 3970g. Obawiam się, że teraz też będzie koło 4 kg, tym bardziej, że jeszcze się przeterminowaliśmy.

Czekamy zatem. Maksymalnie do czwartku powinniśmy już być po wszystkim :)